Seviyorum Uleyn Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Sen, sevginin en saf hâlisin,
Beni ben edensin.
Yokluğunda, beni acılara mahkûm edensin.
O kadar çok bendesin ki
Yeni doğan güneşin adını bile sen koyuyorum.

Hiç bitmiyorsun bende;
Bazen çayımın kaşığı,
Bazen telefonumun şarjı,
Bazen de saçımı taradığım tarağım oluyorsun.
Bir insan her yere mi yakışır?
En çok da yüreğime yakışıyorsun.

İlk günaydınımı sana etmeden evden çıkmıyorum.
Her an özlüyorum.
Ya aklımdasın ya kalbimde,
İçim dışım seninle dolu.
Takvime bakıyorum: sen...
Gözlerime bakıyorum: aşk...
Yine aşkı sen geçiyorsun.
Tarifsiz bir dilin, meâlsiz bir lehçesiyim.
Varlığım seninle anlam buluyor.

İlk defa gittiğim bir seyahat gibisin;
Her bir santimini ayrı ayrı anlamlandırıyorum.
Büyüdükçe büyüyor varlığın.
Bir buluta yazıyorum adını,
Göğün yedi kat üstüne.
Sonra bir güle fısıldıyorum:
“Onun kadar güzel kokamazsın,” diye.

Cennet kokulum,
Misk-i amberim,
Gözlerinde kendimi bulduğum adam (kadın)...
Yine seni yazarken yakalıyorum ellerimi.
Kaleme suç bulsam da
Seni harf harf yazmak,
Zihnime kazımak çok güzel.

Bir otobüs camının gerisinde yüzüm,
Ve yüreğim sana mühürlü.
Aylardan temmuz, günlerden çarşamba
Ve ben bugün de seni özlüyorum.

Savaş çocuklarının attığı idam çığlığı kadar sessiz,
Bir o kadar da derin bir yürekle özlüyorum.

Seviyorum uleyn...
Seviyorum seni.
09.07.2025 07:54