Seviyorum Çünkü Varlığın

Seviyorum, Çünkü Varlığın Aklımı Sarsıyor
Sevgilim,
Seni sevdiğime emin olmadan önce,
tüm düşüncelerimi yokladım.
Zanlarımı, tutkularımı, alışkanlıklarımı
birer birer dışarıda bıraktım.
Geriye ne kaldıysa, sana dair olan odur.
Ve ben, bütün bu ayıklamaların sonunda fark ettim ki: Seni seviyorum.
Çünkü varlığın, düşüncemi sarsıyor.
Beni, kendimden şüpheye düşürecek kadar gerçek kılıyorsun. Aklımla düşündüm seni önce çünkü kalbim, yanılmaya çok meyilliydi. Ama ne zaman ki seni düşünmeyi bıraktım, sadece susmak kaldı elimde. Ve o suskunlukta bile adını duyuyordum. Bu yüzden artık biliyorum:
Seni sevmem, yalnızca bir duygu değil,
varlığımın bir kanıtıdır. Seninle konuştuğumda kendimi en açık biçimde fark ediyorum. Ve seni düşündüğümde
benliğim yeni bir şekle kavuşuyor daha az yalnız, daha çok kendine dönük.
Aşk, tutkuların en aldatıcısı olabilir belki
ama eğer bütün şüphelerden geriye sadece sen kalıyorsan, bu artık bir inanç değil, bir kesinliktir.
Ben düşünüyorum. Senin üzerine, sana dair.
Ve düşüncelerimde senin varlığın her defasında yeniden doğuyor.
O hâlde: Seviyorum, öyleyse sen varsın.
Ve senin varlığında ben daha gerçeğim.
Aşk