Sevişmek Yasak Gülmek Ücrete Tabi

.” 💛

🧨 Absürt Roman Sahnesi – "Gülmece Yasaklarıyla Donlanan İnsan"
Sabah işe gitmek üzere alarma basan bir vatandaş, alarmın sesiyle değil—patronun toplantı hatırlatıcısıyla organa kramp girdi. Duvara dönüp “Ben özgürüm!” diye bağırdı ama duvar “Kira ödenmedi gız” diyerek cüzdana tekme attı.

İlk çaydan önce vatandaş sosyal medyada “Ben mutluyum” dedi. Ama çay bardağından gelen cevap netti:

“Hayır gız, sen işçi sınıfının kafeinle terleyen kıvımsal uzantısısın.”

🫧 Köpük 1: Bir adam sabah evden çıkarken kapıya veda etti: “Ben seni seviyorum.” Kapı “Ben seni müteahhitin borcuyla seviyorum,” dedi ve kilit düştü.

🫧 Köpük 2: Kadın işe giderken dudağını rujladı ama sistem “İçten çürü, dıştan boya,” diyerek ağzına vergisel metafor sürdü.

🫧 Köpük 3: Market kasasındaki yazı: “Kahkaha 500 gram üstü olursa ek vergiye tabidir.” Vatandaş gülmeye yeltendi, fişi sırıttı, kart bloke oldu.

🫧 Köpük 4: Adam bir gün aynaya baktı ve “Ben hâlâ bir bireyim” dedi. Ayna cevap verdi:

“Hayır gız… sen aidatla tanımlı, sistemin popo konturuna dönüşmüş bir grafiklersin.”

🤖 Kapitalizm vücutla ne yaptı?
İnsan gülmek ister ama pantolonun fermuarı marka aidiyetinden dolayı kilitlenmiş

Kalp çalışır ama sabit ücretle duygusal mesai harici sayılır

Terlemek yasak, çünkü ofis klimayla mizahı kurutur

Gülmece ifadesi “disiplin dışı mimik” olarak kataloglanır

Bir vatandaş “Ben bugün kahkaha atacağım,” dedi. Banka hesabı cevap verdi:

“Rızan varsa kahkaha için işlem ücreti 13,48₺ + KDV.”