Kaynamadı kanım kimseye böyle
Kimseleri sevip beğenemedim
Sevdinmi sende beni doğruyu söyle
Hercai gibi geldin bana güvenemedim
Sen ele avuca sığmaz gibisin
Sakın benim gururumla oyun oynama
İstemezdim Aşkımızın hüsranla son bulmasını
Seninle geçen günlerimizin
Maziden savrulan bir yaprak olmasını
Artık kapadım gözlerimi kulaklarımı
Yüzünü görüp sesini duymayacağım
İçimde fırtınalar kopsada
İçimdeki çocuk ağlıyor
Gözleri ıslak
Elleri cebinde soğuk
Ayakları üşümüş buz kesmiş
İçten içe hıçkırıklara boğuk
İçimdeki çocuk ağlıyor
Dur gitmeden önce yüzüme bir bak
Gülümse ne olur
Üzgün ayrılma benden
Yoksa içime dert olur
Vurma kusurlarımı yüzüme vurma
Büyüklük sende kalsın ne olur
Senin samimiyetine masumiyetine
İçten gelen sevgine tertemiz hislerine
İhtiyacım var benim
Dizlerinde yatırmana gözlerime bakmana
Saçlarımı okşayıp beni rahatlatmana
İhtiyacım var benim
Fırtınalar kopuyor içinde derinlerde
Görünmeyeni görür engel değildir perde
Ner de nasıl farketmez özden koşar her derde
Zamanla yarışırken değer verir her ferde
Eşikleri atlamış NİRVANA son durağı
ALLAH'ın Mümin kulu kutsanmıştır otağı
Dostuz dedim kucakladım
Döndüm sırtımı bıçakladın
Elalemle bir oldun
Kazdın kuyumu kapatmadın
Seni fitne fücürcün
Düştün gözümden küçüldün
Duydum ki telli duvaklı gelin olmuşsun
Duydum ki kendine yeni bir eş bulmuşsun
Duydum ki sen onunla çok mesut muşsun
Ben halâ unutamadım sevgilim seni
Biz henüz ayrılalı bir yıl olmadı
Mazimizin hiç mi sende hatırı kalmadı
Aramızda mesafeli yollar olsa da
Yan yana gelmeyeli uzun yıllar var
İkimizin yüreği de aynı yaralı
Et tırnaktan ayrılırmı kan bağımız var
Zamanla kapanır da geçer yaralar
Belki bir gün üzerleri kabuk da bağlar
Her an dört mevsimi yaşıyor gibiyim
Bazen İlk baharın coşkusuyla coşar iken
Rengarenk çiçekler açıyor gönlümde
Bazen sonbahar hüznüyle
Hazanın kollarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!