Gökyüzüne bakan yalnız yıldızlar gibi,
Sevgiye hasret kalan yürekler içindir bu şiir.
Gecenin sessizliğinde yankılanan özlem,
Bir umut ışığı gibi parlar içimizde.
Rüzgarın okşadığı ten, yalnızlıkla buluşur,
Sevgiye özlem duyanların yüreğinde bir serüven.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta