güneş sadece sevenin üzerine doğuyor
geri kalanı henüz yaratılmamış bile
/
yıldızlara uçmak istiyorsun
ama bulutlara kadar koşmasını bilmiyorsun
sevgi kadar cesur değilsin
ama ufkunun aydınlanmasını bekliyorsun
olmaz öyle
güneşe bir de
kırgın ve kızgın olduğun zamanlarda bakmayı dene
göreceğin tek şey
siyah bir fon üzerinde
simsiyah bir leke olacaktır
yani sen artık körsün
ve maalesef yaşayacak kadar değil
ölecek kadar özgürsün
bir gün sevgi pınarına denk gelirsen
vakit kaybetmeden ona ağzınızı daya
bedeninin her noktasından boşalana kadar iç
gerisini hatırlamasan da olur
çünkü o andan itibaren sen
sevgi kadar aziz
tanrı kadar ölümsüz olmuşsundur
/
Tanrı insanı yarattı
insan da tanrıları
böylece ölüm kaçınılmaz oldu
buna sebep olan tek şey
insanın sev/e/memesi
istemeyi ve beklemeyi becerememesi
öldükten sonra başka bir bedende dirilme hayali
artık neyi ifade eder ki
sonsuza kadar ölmemek vardı halbuki
/
hadi gel
ilk defa yaratılmış gibi sayalım kendimizi
bu günleri ve ölümleri yaşamış
Adem ve Havva olarak başlayalım her şeye
lütfen, artık sevmeyi dene
izin ver bütün günlerin güneşe değsin
ay doğsun karanlık nehirlere
izin ver ki kavuşsun ışık
sadece karanlıkta kalanlara değil
karanlığın kendisine bile
Şahin Kabakuş
2008 Antalya
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 23:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)