Bir sonbahar günü yaziyorum bu siirimi
Elimdeki kalemi bilki senin icin oynatiyorum
Kalemim karaliyor kegati yazarken hep ve ucu kiriliyor
Anlasilan kalem bile yazmak istemiyor kalbimim gizli kösesini
Aciyorum tek tek zincilere vurdugum kapilari kalemle
Seni Kalbimim gizli kösesine ebediyen hapis etmistim
Bir daha oradan cikmaman suretiyle
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta