Kapıdan sızan ışık yansıyor odama
Oradan yüzüme tüm bedenime
Her şey anlamsızlığa bürünüyor
Sadece tek bir şey anlamını kaybetmiyor
Birbirimize olan sevgimiz
Sevgimizdi anlamını kaybetmeyen
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta