Sevgimi zulüm müsün Şiiri - Muhittin Şahin

Tertemiz duygu dolu gençlik yıllarım vardı
Delikanlı olunca gönlümü sevda sardı
Gerçeği göremedim aşktan gözüm karardı
Seni nerden tanıdım, aşk mısın, zulüm müsün

Seneler geldi geçti gördüm ki yol yol değil
Evlen mutluluk için, he mi sev hem de sevil
Dedim ama aldandım, mutluluk sevmek değil
Sevilmekmiş bilmedim, sevgimi zulüm müsün?

Bir hevesle atıldım evliliğin koynuna
Oturdu sorumluluk genç yaşımda boynuma
Oğlum kızım var derken aşkım dönmüş oyuna
Aşkımı oyun yaptın, eşmişin zulüm müsün

Ben darbeyi yiyince gönlüme bir kin doldu
Seven gönül bahçemde bütün çiçekler soldu
İntikam anlayışsız davranılacak yoldu
Sevgime neden kıydın, sevgisiz zulüm müsün

Şahinim gençlik çağın karambole gidiyor
Duygular köreldi de gururda siliniyor
Babanın evladı da kıymetini bilmiyor
Babayı evladıyla durduran zulüm müsün