Gittiğin yıl takvime işaret koydum
İndirmedim duvardan
Ger gün gelip gidip baktım
Yıllar geçti gelmiyorsun
Siyah saçım beyazladı
Gözümün feri günden güne kesildi
Yüreğimde yangın, ruhumda feryat
Yüreğimde yangın, dilimde ağıt
Zamanın gamla yoğrulduğu
Zifiri karanlıklardayım
Günün buruk ettiği vakitlerdeyim
Yüreğin kan ağlayan çaresizliğindeyim
Damla-damla akıtırım yokluğunu içime
Gözyaşıma gem vurdum
Ele güne karşı ayıp diye
Bir ney gibi İçten içe ağladım
Kapandım ki dört duvar odalara
Artık ne bir gelenim var, ne de gidenim.
Felâket saatlerinde herkes çaresiz
Benim, felâket saatlerim ise hiç tükenmedi
Etrafıma küf kokan duvarlar örülmüş
Sevda dağıma duman çökmüş
Her yanım tipi
Her taraf boran
Yıllar geçti de ben ümidi tüketmedim
Hep seni bekledim soyadım gibi
Hep seni bekledim
Yanmış toprakların yağmur beklediği gibi
Her sabah yüzümü gözyaşımla yıkadım
Ruhuma çöken acıyı gözyaşımla temizlendim
Gözyaşına doydu artık anılarım
Gözyaşım çağladıkça bende ağladım
Ben dertlendikçe
Her gün hüzne boğuldukça
Gündüzler gelirler
Geceler gelir zehir gibi çöker içime
Dinlediğim şarkılarda, hüzün kokar
Ben onları, onlar beni bilir ve anlar
Onlardır benim tesellime tek nimet
Onlardır tesellim aç kaldığım gecelerime
Kaç senedir ve nice mevsimler gelip geçti
Bir başıma neler çektim bir ben bilirim
Gönlümde diktiğim güller bile kurudu
Kuru dallarda kalan diken yüreğimi kanattı
Bil ki gelmezsen, gün gün tükeneceğim
bir daha gülecek yüzüm olmayacak belki
Düşle dolu gündüzlerim
Karabasan yüklü gecelerin
Çıkmazında, uykusuz gecelerin matemindeyim
Meçhule gebe günlerimin karanlığındayım
Acım dinmiyor
Düşündükçe burnumun direği sızlıyor
Huzursuzum, sahipsizim
Üşüyorum
Yaşamak çok zor
Yıllar geçti
Dön gel
Artık çok korkuyorum
İbrahim BEKLER
02/10/1978
ANKARA
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta