Ey yarim sen bilir misin kapıyı anahtarla açmak nasıl bir duygu. Bilir misin yokluğunla sohbet etmeyi. Yalnızlık, gözlerinin içine baka baka öyle bir güler ki insana. Sesizliğin kahkahalarında boğulmak nasıldır tatın mı hiç. Yarini rüyalarında öpebilmek ya da yokluğunu yar bilmek. Sen hiç işittin mi seni seven birinden o son elvedayı. Ne olur işitme isterdim. O serçe kalbin kaldıramaz bu acıyı. Ben bile ezilerek bitiyorum her geçen gün. Ama sanadır malesef bu son "ELVEDA".
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta