Sevgilim Şiiri - Murat Akbaş

Yaprağın yaşamadığı yerde;
Gül yaşar mı?
Yaprağı, dalı, kökü yaşat ki!
Gül yaşasın...

O güle baktığında...
Sende bıraktığı ışık, nur...
Aydınlık ve ferahlık...
Hele kokladığında...
Ruhuna kattığı güzelliği...
Yaşayabilmek için...

Ona hissettirmen gerek...
Ona sevgi vermen gerek...
Sarıp sarmalaman gerek...
Dikenine göz yumman gerek...

Gül hiç dikensiz olur mu?
Bülbül dertsiz öter mi?
Gönül yarsız olur mu?
Hele o gözler...
Yarin gözüne bakmaz ise...
Hali neçe olur?

O halini düşünsene...
Gül topraksız olmaz...
Gül topraksız olmaz..
Kökü olsa da...
Bir toprakta var olmak gerek...
Sahiplenmek gerek...
Bakmak gerek...
Çabalamak gerek...

Anlayacağın emek gerek...
Emek, emeksiz sevgi...
Bir hiç...
Hiçlik hissi...
Kuru kuruya sevmek...
Yakar insanı yakar...
Ne dal kalır..
Ne ağaç, ne de orman...

Yer bitirir içini anlayacağın...
Bir kurtcuk misali..
Kurt girdi mi ağaca...
Artık kurtuluş yok...
Sevgiden başka...
Kurtuluş yok sevgilim...

O yüzden güle baktığında...
Sevgi, emek, mücadele bekler..
Yoksa kokladığın gül ...
Senin olmaz...
Sen de gülün olmazsın...

O zaman..
Ne gül kalır..
Ne de bülbül...
Bülbül öter mi gülsüz?
artık devran döner..
Gül döner, bülbül döner...

Aahh anla be gülüm...
Sensiz olmaz be gülüm...
Sensiz olmaz be gülüm...
Sevgiden başka kurtuluş yok...
Başka kurtuluş yok be sevgilim...
Sevgilim...