Sevgilim...
İzmir de bir nisan sabahı....
Düşümden senle uyanıyorum.
Anımsıyorum.
Kordonda gün batımını izliyorduk sen, ben, diğerleri..
Solundaydım yine. Göğsüne yaslanmış güneşi izliyordum
Sense beni…
Ben de seni izliyordum sevgilim..
Güneşimsin ya benim o yüzden ona bakmam
Rüzgar seni fısıldıyor bana..
Estikçe sen kokuyor her yan …
Saatler geçiyor öyle.. Kimsecikler kalmamış etrafta..
Çünkü bir tek benim güneşim yanımda.
Elim elinde gözüm gözünde.. her yer sadece sen..
Denizin önüne kadar gidiyoruz.
Dalgalar vurdukça kayalara denizi hissediyoruz yüzümüzde.
Neden seni değil de denizi diye kızıyorum kendime.
Gözlerinin içine bakıyorum..
Yaklaşıyorsun …
Tutkuyla, aşkla, sevgiyle öpüyorsun dudaklarımdan…
Açıyorum gözlerimi yüzümde sıcacık bir gülümseme
Güzel bir gün bizi bekliyor.. Günaydın sevgilim.
Kayıt Tarihi : 9.4.2012 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!