Sevgilim Şiiri - Efecan Kıymaz

Bir yağmur damlası gibi,
Aitliği burada ama hep düştüğü döngü,
Sonsuz gibi, bitmez değil mi?
Somurtkan yüzümle sana bakmak,
Sanat gibi, aşk gibi, tutku gibi.
Beni güldüren şeyler bunlar,
Sevgilimin yüzüne bakmak,
Öyle içten yüzüm güler, öyle samimi,
Gözleri mutluluktan parıldayan bir çocuk gibi.
Hep bilirim yanımdır senin yerin.
Ve yerimdir senin de yanın.
Kalbimde gömülü kalbin,
Canımdır canın.
Bir günlük ömür deseler seninle,
Deseler ki ya bir gün seninle,
Kelebek gibi öleceksin ardından yârin ile.
Muadili yok böyle mutluluğun bile,
Soracaklar ardından ya uzun bir ömür fakat sensiz.
Sormaları hatadır zira sen yoksan hayat yersiz.
Yani seninle sevgilim, varsın bir gün aydınlık,
İlgilendirmez gerisi beni tıpkı bir kelebek gibi.
Yalnız bir gün beraber olalım ve gerisi karanlık,
Karanlık seni benden almalarına fayda etmez.
Zira aşkımdan kör gibiyim, yine seni seçeceğim.
Avucumda bir kar tanesisin seni asla eritmeyeceğim,
Belki fazla vaktimiz yok ve belki de diyeceğim o ki:
Seninle bir gün bir ömür gibi biriciğim.