Sönmeye dönmüş ateşlerde yürüyorum,
Canım yanıyor,
Kanım çekiliyor gibi damarlarımdan,
Tırnaklarım sökülüyor etimden,
Durmadan işkence eden bir gökyüzü var,
Çevreleyen her bir yanı;
Gözlerini hatırlamaya neden.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta