Hep peşimden koşuyorsun, yar gibi,
Sanki benden alacağın var gibi,
Bu gidişle sevişmemiz zor gibi,
Sevmiyorum, sevemedim ben seni.
Akran mıyız? Gelme benim peşimden,
Etme beni ekmeğimden aşımdan,
Ne istersin, benim garip başımdan?
Sevmiyorum, sevemedim ben seni.
Dillerinde şeker mi var, bal mı var?
Kuruyunca kırılmayan dal mı var?
Cazibene kapılmayan kul mu var?
Sevmiyorum, sevemedim ben seni.
Arı gibi gülden güle konarsın,
Niye benim aşkım ile yanarsın?
Nerde hüzün, hep orada sen varsın,
Sevmiyorum, sevemedim ben seni.
“Kimsin” dedim; dedi, “adım ölümdür”,
Dedim, “bana yaptıkların zulümdür”,
Dedi; “benim her zaman ki halimdir,
Sevmesen de, seveceğim ben seni”.
Ümit Zeki, ne yapsan yap, boşuna,
Kimse bakmaz gözlerinin yaşına,
Ölüm bir gün gelecektir başına,
Sevmelisin sen de seni seveni.
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 11:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!