Sevgili Kendim Şiiri - Zehra Yaden

Sevgili kendim;
"Erkenden ölür" dedikleri ben, bu yaşıma kadar geldim.
Dağ olamadım belki ama kardelen çiçeği olarak hayata direndim...

Hastası oldum bir hiçin, ağladım için için;
Sevdiklerimin yaşattıkları acılardan dahi haz alan bendim;
Canımı yakan her acıyı ben yendim...

İnsan kalabilenlerin yaşananlardan ürperdiği bu devirde;
Yetim kalan çocukların yaralarını sardım; o soğuk, güneş görmeyen, yetime kendini daha da bir kimsesiz hissettiren revirde...

Sevgili kendim;
Ben en çok belki de seni yendim...
Yaşadığım anlamsızlıklara "dur!" demesini bildim,
Sadakati geçtim, vefa yoksunu her insanı tek kalemle sildim...

Belki farklı bir ağrıyla geçer diye üstüne kendimin de vurduğum o fiziksel sancılarımdan akmadı tek bir damla gözyaşı benden,
Bu yüzden vazgeçtim;
Beni ruhsal savcılarla gözyaşlarımda boğan senden...

Sevgili kendim;
Ben artık kendime geldim...

[ 05 Nisan 2025 ]