Kendimi bulmak için boşluklarda değil, en derin sessizlikte yürüdüm.
Kırgınlıklar, mecburiyetler ve yalnızlık iç içe geçtiğinde,
Asıl güç, vazgeçmemekte değil; sessizce direnmektedir.
Uçurumun kenarında dururken öğrendim ki,
Boşluk aslında ışığa açılan kapıdır,
Ve her kayboluş, yeniden var olmanın başlangıcıdır.
Bu satırlar, senden bana kalan en gerçek izdir.
Mehmet Bildir
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!