Sevgili Duası Şiiri - Nimet Öner

Şehidin'in Ardından
Sevgili Duası

Sana dokunamadım son kez, Yücel,
bir mendil gibi kaldı elimde vedan.
Koynumda donduğun gün,
göğsüme bir ayaz düştü
ve ben o günden beri
sana bakan her duaya
bir çığlık ekledim.

Ben denizdim,
sen göğe yazılmış bir dağ…
Adını her fısıldayışımda
sızladı toprağın,
bir nergis büyüdü mezarının başucunda,
bir çocuk sustu asker olamadan.

Gözyaşım bir hilal oldu
geceyle alnıma inen.
Kokusuz kaldı seherler,
ve her ezanda içime bir yara aktı.

Yücel…
Bir resimde kaldı gülüşün,
bir fotoğraf karesinde
zamana direniyor hâlâ bakışın.
Ama ben biliyorum,
ben inanıyorum
bir gün bir şehre vardığımda
ilk seni göreceğim orada,
gözlerinle karşılayacaksın beni
ve diyeceksin:
"Beklettim mi çok sevdiğim?"

İşte o gün
sana getirdiğim gülleri
kalbimin üstünden çıkarıp sunacağım.
Ve biz…
Bir daha hiç ayrılmayacağız.

Azra Nimet Öner

Derya'nın duası,
şehit olan bir sevdaya
yazdığım bu ağıtla
sonsuzluğa mühürlenmiş oldu
Size bir rüzgâr, bir hatıra,
belki bir rüya armağan ediyorum
Bir sevda yarım kalınca
gökyüzü bile sessizliğe bürünür.
Yücel gibi adı yüce olan bir sevdaya,
şehadet'iyle kalplerde iz bırakan bir yiğide
ve arkasından susan, bekleyen, dua eden bir kadına
yürekten yazılmış bir şiir armağan olsun Şehidin hatırasına
Sevgili Derya bu okudukların
Yalnızca bir mektup değil bir şiir bir dua değil
bir ağıt, bir feryat, bir kabulleniştir aslında
bir aşkın susarak konuştuğu hâldir mübarek olsun.