Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Sevgi, etten ve kemikten bedenlerimizi insanlaştıran yüce
bir değerdir. Sevgi, gönül temizliği ve ruh yüceliğidir. Ölçülü, dengeli, ahlâklı, terbiyeli, seviyeli, dürüst ve temiz bir sevgi, Evren’in ruhudur.
Sevgiyi yitirdiğinde, insandan geriye birşey kalmaz. Eğer
sevgi olmasaydı, herşey acımasız bir kıyıma uğrardı. Gök’
teki Güneş’in aydınlık ve ısısına eş, gönüllerimizdeki aydınlık ve sıcaklıktır sevgi. Sevgi, gönüllerimizdeki güneştir.
Sevginin kıyımı yüreklere ateş saldığında, umutlara yangın düşer. Umutların yangını, yüreksizin, vicdansızın ve sevgisizin işidir. İnsanlar, en çok böyle yangınlarda yanar, kül olur. Onların katillerini bulup yargılayacak yasalar da yoktur.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta