Hani çocukluk aşkı deyip hatırlarız bazen!
Gülümseriz kendi kendimize.
O aşklar,saf doğal aşklardı... içimizde taşıdığımız.
Sabaha kadar uyumaz, gözlerimiz açık, içimiz heyecandan kıpır kıpır olurdu.
Bir görebilsem, ah elinden tutabilsem,diye düşünürdük…
Platonik aşklar olurdu, çoğu zaman bunlar…
Yalnızlığın içerisinde kendi kedimize, sevdiğimiz aşkımız vardı..
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta