Sevgi Tohumları Şiiri - Fitnat Yılmaz

Ben, hüznün ve aşkın şairiyim
Yalnızlar ülkesinin
Mahzun prensesiyim
Sevgi ve merhamet doludur
Tüm benliğim
İnsanı insan yapan
Değerlerin peşindeyim
Bazen yağmur olur yağarım
Kurumuş topraklara
Bazen güneş olur açarım
Soğuktan donmuşlara
Bazen kılavuzumdur
Yolunu kaybetmişlere
Elimi uzatmaktan çekinmem
Çaresiz kalmışlara
Ben dost ben arkadaş
Ben yâr, ben yârenim
Düşenin her zaman yanında
Ağlayanı güldürenim
Yönüm, yolum iyiliğe
Güzelliğedir benim
İyilikte, güzellikte açar
Gönül bahçemdeki
Rengarenk çiçeklerim
Ve
Hiç bitmeyen bir umutla
Her sabah, tüm evrene;
Sevgi tohumlarını ekerim...