Sevgi Keske Şiirleri - Şair Sevgi Keske

Ruhumu temizleyenim, kalbimi aydınlatanım,
Karanlığa düştüğümde,elimden tutanım,
Sımsıcak güneşinden, bana ışık sunanım,
Tane tane gözyaşımı umut suyu yapanım.

Aklına, gücüne, yüreğine hayran olduğum,

Güzel yüzüm, inci dişim, dudağım,
Hepten utandı da kara çarşafa girdi,
Kömür gibi sırma saçım, kâhkülüm,
Başım utandı da, kara çarşafa girdi.

Sen, kadınsın, günahkârsın dediler,

Annem, ölümü bekliyor
Görevini tamamlamış kahraman edasıyla.
Geçti ömrüm diyor;
-Ben vazifemi yaptım,
benim olan hayatımı yaşadım
mutlu oldum, acı çektim, ağladım,

Hayat veren, sevebilen, mutlu insandı,
Sevgisiyle üreterek canlandırandı,
Varlığı sevinç kaynağı, yeri sağlamdı,
Yaşama kattıklarıyla, özgür olandı.

Fethetme delisi biri, girdi aklına,

Kim öper tane tane akan gözyaşını,
Kim koklar, yangın yerine dönmüş
Yürekteki, kara is kokusunu...
Anlamsız sözleri,
Dha dilden dökülmeden
Kim anlar?

Dünya malı neme gerek yârim olmadan,
Bağım olsa, bahçelerim olsa ne yazar,
Göz doyurur, öz doyurmaz dünyayı alsan,
İçinde yâr olmayan sarayları, köşkü nideyim.

Gözlerim yâr gözüyle buluşmadan,

Bana şiir yaz hala deyip duran yeğen,
Ne yazacağını bilmez halan, ilham gelmeden,
Aklımda neler varsa, odur dile dökülen,
Şiire yakışmam sanma sevimli Esen.

Beni yaz hala deyince, bir kor attın içime,

saklarım utancımı yokmuş gibi,
sır saklarım, ser saklarım içinde…
kayıp kimlikler saklarım
fotoğrafsız…
ar saklarım, nar saklarım,
üremiş azar saklarım

ne süslenirdim sana eskiden,
eskiten bakışlarına kurban giderdi allıklarım,
bir anda eskirdi görünce sen,
senin için biriktirdiğim yaramazlıklarım…

yanardı renkli farlarım karanlığında,

sevmedim bozulmayı,
insanî tortularımı dikenler sarmış,
öyle istiyorum ki ben olarak kalmayı,
mezalimin kulakları boynuzu geçmiş…
galiba, ondan derin yaram,
bu yüzden, kendi kafamın içinde