Sevgi diye diye yalandan güldüm ben
Sevgi diye diye yaşarken öldüm ben
Sevgi ile yaşadım sevgi ile oldum ben
Bir tek içten gülüşe neler neler verdim ben
Budalaca olsa da hep kaybedip dursada
Zengin fakir değişmem sevgi olsun ekmeğimlen
Kaybettim çoğu zaman aklım hep yaya kaldı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta