Bitmiyor işte Şiiri - My Poem Halil Köse

Aşk’ın gizemli hikayesini,
Kim bilir, yapabilir tarifini?
Gözlerine bakmak mı,
Sesini duymak mı?
Tek kelime, tek hece...
Ben de bilmem “aşk” nedir.
Sorma bana,
Aşk sensin derim.

Keşkeler, nedenler,
Sebepler yok artık.
Her şeyi
Aşkın sevgi ırmağına bıraktık.
Ya bir sevda ovasında can bulur,
Ya bir sevgi deryasında kaybolur.

Kasırga, boran...
Sevdaların en deli, asi rüzgarları
Gelip vursun, sökülmez kalbimden,
Gitmez yerinden.

Dün yine hayaller kura kura
Uykuya daldım.
Rüyama geldin,
Gül açıyordu al yanakların,
Eflatun duruluğunda zülal bakışların.
Canlandı yine tüm hatıraların.

Sabaha kadar dolaştım yıldızlar arasında.
Güllerin tüm renklerini
Gökyüzüne serpiştirdim.
Gecenin karanlığında
Sevgi çığlığı vardı
Sevdamın kanatlarında.
Dolunay parlaklığında gök gürledi,
Aşk şimşekleri yüreğimde patladı bir anda.

Biliyorum,
Kalbinde gökyüzü maviliği parlar,
Senin mevsimlerin hep ilkbahar.
Sadece çiçekler değil, kuşlar, ağaçlar...
Yüreğinde çiğdem çiçeklerinin renkleri var.
Coşkulu ırmaklar geçer içinden,
Denize bıraksan deniz taşar sevginden.

Sevdin,
Sevdim,
“Bitti.” diyorum, olmuyor biliyorum.
“Son şiir.” diyorum, yine yazıyorum.
Ben “bitti.” deyim,
Sen “bitti.” de...
Ne dersem deyim,
Ne dersen de...
Ateşler içinde köz imiş,
Yandı kül oldu de.
İnce bir iplikmiş,
Koptu gitti deyim.
Meltem kasırgaya döndü,
Savurdu gitti de.
Saklı düşlerde bir rüyaymış,
Uyanınca bitti deyim.
Ben “bitti.” deyim,
Sen “bitti.” de...
Bitmedi.
Bitmiyor be güzelim...
Bekler bekler seversin,
Uyuduğunda rüyana girer.
Sabah uyandığında,
Şems ateşi sema eder,
Döne döne seversin.
Bitmiyor işte... Bitmiyor...