Sevenler hep gece ölür, gözlerdeki tüm düğümler sessizce çözülür
Hiçbir çözümün beni gerçeğine götüreceğine inanmıyorum artık
Geceye sürüklenen intiharım son kamçıyı vurur oldu yorgun bedenime
Bir bir ateş böceklerine dönüştü odamı aydınlatan kör yıldızlarım
Güneşi buzla kaplandı sabit kaderimin, gecenin soğuk ellerinde
Ardımda kalacak tek şey yaptığının mükafatını bekleyen korkak gölgem
Tüm çıkmaz kapılarını açacak anahtarlar benim için artık
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...