Gidiyorum, veda etmeden.
Her veda sevgisizlikten değil çaresizliktendir.
Seni kendim gibi zannedip ruhunu sevdim;
Meğer Yanılmış bu toprak kokan eller,
Yanılmış gökyüzüne bakan kalbim,
Yanılmış seheri bekleyen bülbül sesleri.
Yanılmış, yanılmış...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta