Seveceksen Eğer Şiiri - Elbeyi Eyyuboğlu

Sevmek istiyorsan bir kadını;
Yüreğini sustur önce, sonra dinle onun yüreğini,
Sözlerine değil, sessizliğine kulak ver,
Gözlerindeki fırtınayı oku,
Bir bakışta bütün ömrünü görebiliyorsan…
İşte o zaman sev.

Bir kadını seveceksen eğer;
Gecenin en öksüz saatinde hatırla onu,
Dualarına gizle mesela ismini,
Ve sabah güneşi gibi dokun kalbine;
Yakmadan, ısıtarak… sadece sarılarak sev.

Bir kadını seveceksen eğer;
Gururunu nefsinden sil, zihninin dışında bırak,
Çünkü kalbine girmene gurur değil,
Güven ve hoşgörü izin verir.
Ve her sabah yeniden sev onu,
Dün bıraktığın yerden, her gün yeniden ve daha fazla.

Bir kadını seveceksen eğer…
Sadece onun değil, hayallerinin de ellerinden tut,
Kırık dökük umutlarını toplamasına yardım et.
Tam olmak için birlikte olmalı,
tek olmaya yolları kapatarak.
Öyle ki, sevmenin adı emek olsun.

Bir kadın seveceksen eğer, öylesine değil,
Ruhuna dokunarak sev, kelimeler yetmez bazen,
Bir bakışı anlatsın gönlünü,
Çok beklentin de olmadan…
Sessizliği bile huzur versin sana.

Bir kadın seveceksen eğer, sabırla sev,
Güneş gibi doğ her sabah gözlerine,
Ne kır ne üz, yalnızca sımsıkı tut umutlarından.
Çünkü bir kadını sevmek, bir dünyayı taşımaktır yüreğinde.

Bir kadını seveceksen eğer, geçmişini de kabul et,
Kırılmış yanlarını da sev, onarmaya çalışmadan.
Yaralarına merhem olmak yetmez,
Hüznünü paylaş çıkarsızca. Yoldaşı ol acılarına.

Bir kadını seveceksen eğer, onunla büyü,
Kurduğu hayallerine sımsıkı sarıldığı umut ol,
Ve unutma, sevgi sahip olmak değil,
Bir ömrü paylaşmaktır özgürce.