İstasyon sesli şiir Şiiri - Nazan Yinanç

"Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
Yılmaz Erdoğan"

soğuk ve mazot kokan yatakhanelerde vazgeçtim çocuk olmaktan
küçük valizimde anne resmiydi zaman

ben seni
dar sokaklarında Kahramanmaraş'ın
cumbalı evlerinden sevdim
sokaklar dolusu çocuklarından
Ahir dağının karlarından
meyan şerbetinden ve salepli dondurmasından

Haydarpaşa garından ve limanlarından sevdim
istasyonlarından
İsparta'nın tren sesli caddelerinden
Ülkü ilkokulunun sıralarından
ekmeğini paylaşan komşularından
Ankara'nın kirli havasından önceki yıllardan
Yaşar Kemal'den,
İnce Memed okumalarından
ben seni Adana'nın akşamlarından sevdim
evlerimizin sıcaklığından
Anadolu'nun türkülerinden
binbir gece masallarından
göçmen sobalı kışlarından
yumurtalı ekmek kokan sabahlarından
sahura kalkılan gecelerinden
içimizden akıp giden Ceyhan nehrinden sevdim
dedemin yaz bahçelerinden

ben seni
nasırlı ellerinden sevdim
ümit etmekten ve beklemekten vazgeçmeyişinden

ben seni
bir yer sofrasında
anıları bölüşebilme ihtimalinden sevdim
kavuşabilme ihtimalinden