Sevdiklerini üzmemek için sen hep kendini üzdün
Onların ruhu bile duymadı
Sen öldüm dedin onlar ise ne oldu ne var dediler
sen yine şaşırdın diyecek söz bulamadın yutkundun
sonunda gözlerinden yaşlar döküldü yaşlarda derdini
anlatamadı hıçkırıklara boğuldun içinde depremler
oluverdi yine ne oldu herhalde kafayı yedi dediler
senden korkmaya başladılar senden uzaklaştılar
işte bu durum en yakınının bile seni tanımadığıdır
tanımak her gün bir arada olmakla olmuyor tanımak
bir birinin hislerini niyetini samimiyetini anlamak ve
tam bir güvendir güvenin olmadığı yerde huzur
arama kendini bitirirsin sana değer vermeyene
sende değer vermeyeceksin verirsen eğer benim
gibi seni de bitirirler dünya vurdum duymazların
cennetidir hakkıyla iş yapanların ise cehennemidir
Kayıt Tarihi : 24.8.2025 00:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!