Sevdiğinin Dudaklarından Öpen Aşık Gibi

Bir öpücükle başladı hikayesi,
Sevildiğini sanmanın öyküsüydü bu.
Bir bulutun üstündeki toyca bir öpüştü,
Uzun gecelerde, sıcacık tenimdeki nefesti.

Bir öpücükle son buluyordu her şey.
Gözlerimde bir Karadeniz,
İçimde bir sarhoş, birkaç da kırık.

Söylenecek onca cümleyle,
Yaşanacak onca anla
Gidiyordum;
Yaşamadan, söylemeden.

Bakmamalıydım arkama,
Orada bir ev vardı.
O eve, ne bir veda,
Ne de bir dönüş...