Sevdiğin Sonlar Şiiri - Kötü İnsan

Alarmı kurulmuş saat gibisin gelişin belli
Gitme...Yoldaş ol, gece yokluğunla odama
Tıpkı her gece gibi... Sana yine anlatırım
Bu dört duvarı hangi hayallerle inşa ettiğimi

Sesini duymadığım geceler, yetim çocuk gibi
Bir görsen nasılda boyun büküyor güneşe
Tılsımını kaybetmiş bir ay;Buz çiseleyen rüzgar
Bir de kahkahaların derin sessizliği...

Gitme... yoldaş ol, hatıralar ikimize de yeter
Bıraktığın tebessümleri dökerim avuçlarına
Sabaha kadar ancak biter...Bir hayali taç yaparım
Prenses olursun sevdiğin sonları anlatırım

Sana hasretini anlatırım, dinlersin
Kim bilir belki yüreğim gibi inlersin
Sakın bu nahoş geceden gitme
Yoksa gitmek için yine gelirsin

Bir nebze anlar mısın...Odamın harcındasın
Ayın tılsımı...Kahkahanın son durağı
Prensin masalı...Nasıl beğendin mi
Kendime zindan edebilmiş miyim dört duvarı