Sevdiceğim Şiiri - Mustafa Doğan Kuzgun

Bana bir nefes gibi yakınken
Benden bir yıldız kadar uzakta olan sevdiceğim...
Ben sana;

Alaca şafak bir seherin en serininde,
Gül tomurcuğunun kan damlasına döndüğünde,
Yetim duyguların yitik sahipliğinde,
Ve senin vazgeçilmezliğinde vuruldum.

Sensizliğin ezikliğini taşırken bedenim,
Yokluğunla ağırlaşıp uzandığında yatağa,
Çaresizliğin girdaplarında boğuşurken,
Senin sevme ümidine tutuldum.

Yıldızların aydınlattğı geceleri, karartan hasretin
Sıkıştırırken yüreğimi dört duvar arasına,
Geçmeyen saatlerin efkarında boğarken sigara dumanını,
Damarımdaki her nikotin damlasıyla alıştım.

Ve ben sevdiceğim ilk defa haykırıyorum,
Belkide hayatımda, sevdiğim için saatlerce ağlıyorum,
Geceleri uyumuyor, sabahları bekliyorum,
Sadece seni özlüyorum ve galiba sana aşık oluyorum.