Sen benim
Alev alev içimde yanan közüm,
Geceyi delip geçen en derin sözüm,
Soluksuz kaldığım her an nefesim,
Sen benim
Evimsin...
Zaman, sabrın ölçüsüdür, dostu değildir her an,
Bir gülüşte kaybolur, bir gözyaşında doğar.
Ve nasip, ne hesapla ne de planla gelir,
Sadece doğru an, doğru yer ve de zaman..
Nedir bu gönlümün içindeki ,
Aşk ise eğer gönlümdeki
Sonsuza dek kalacaktır baki
Lakin aşk değil ise içindeki
Bir gün son bulmaya mahkumdur inanki.
Bir rüzgâr esti, adını fısıldadı,
Gönlüne çağırdı, duymadın.
Gözlerin gökyüzüne değdiği an,
Bir işaret vardı, görmedin.
Geceler dile geldi, seni anlattı,
Sen gaybı bilmezsin
Gönülden geçeni görmezsin
Sevdim der geçersin
Canan’a erdim sanarsın
Oysa aşk bir perdedir
Ellerin… dokunmadığım, ama bildiğim,
Bir ateş gibi, uzaklarda üşüyen tenimde.
Gözlerin… hiç görmediğim, ama hissettiğim,
Bir deniz gibi çağlıyor içimde.
Sana yazdım, her sözcük titreyerek,
Sen beni okumadın hiç
,
Ben yine de sana yazıyorum
.
Suskun gecelerde iç çekip,
Adını içimde saklıyorum.
Her harfi gözümde büyütüp,
Ah Aytenli şiirler kadar manalı
Ümit yaşarın aşkı kadar eşsiz
Aşkım yanıyor içimde sessiz sessiz
Bende ümit yaşar gibi bi çaresiz
Bekler dururum seni seni
Bazen sustukça kanarsın
Kanadıkça yanarsın
Yandıkça Küle döner her bir hücren
Dökülen kanın mısra olur şiirlerde
Göz yaşların mürekkep olur kalemlere
Bu duygularla yazılan şiirlerin
Bilmezler,
Bir göz göze gelişte neler düştü içimize,
Bir susuşta kaç ömür yandık birbirimize .
Gölge olup izledik zamanı,
Gizli bir kıyıda tuttu elimizden kader.
İki yangın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!