Şimdi aşka uçan kanatlarım
sevdaya değil ölüme yakın
uzaklarda görünen
küçük bir umudumuda bitirdin
yalmızlıktan da öte biyerdeyim
uçurumlarda sana uzanan bu ellerim
ipini kesmekte ölüme direnen yüreğimin
yaşamanında bir adı olmalı
sevdanın yüreğinden çıkarıp atılmamalı
gidiyorum artık
bunu gitmek için söylemiyorum
aşktan kovulmuş bir adamı
oynayamam bu hayatta
ki o yüreğimin bahçesinde
aşkımızı izliyorlardı
çocuk gözleriyle
yürekleri ellerinde
şimdi ne derim ben onlara
aşk mutsuz son
bu sevdada ben kaybettim
yok yok bunları söyleyemem
bu filmin en güzel yerinde
gitmeliyim siyah perdeyi indiripte
benim günahım yok çocuklar
terkedildim bu aşkın mutluluk sahnesinde...
(30.08.2010)
Hikmet ArslanKayıt Tarihi : 30.8.2010 18:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)