Gülün hasretiyle hazandan bahara kadar ağlarmış bülbül
Bülbülün figanını anlamaz, kanayan rengiyle yalnız açan gül
Bir çöl ahu'sunun hicranıyla boşuna ah edip yanmış bu gönül.
Hazan mevsiminde üşüyen dalları sarmasa da yapraklar
Solgun goncalar umutlarını kıştan sonra bahara saklar
Beni hasretin değil, şifasız sözlerin yürekten yaralar.
Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Devamını Oku
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta