Bedenini tuval yapmış, türlü fırça darbeleri ile boyuyorum..
Bakışlarımla sevdanı çizerken, kalp çakranın orta yerine,
Tüm renkler dağılıyor, umarsızca ellerimde...
Maviyle bezediğim düşler, koyu gri bulutlara bırakıyor yerini...
Topluyorum paleti, tuvali, şövaleyi.
Tekrar tekrar sevda sanatına yenik düşmemek için...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var