Ben sevdanın oturduğu mahallede oturuyorum,
her köşe başında sana rastlar gibi bakıyorum.
Ay ışığı her gece pencereme dokunuyor,
“Kalbin hâlâ onda” diye fısıldıyor bana.
Kaldırımlar, adımlarını hatırlıyor hâlâ,
ben ise yokluğunu, varlığından daha ağır taşıyorum.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta