Sevdanın Adı Sen Şiiri - Yiğit Kerim Danış

Bir sabah uyandım, sen yoksan eğer,

Anlarım kâbus, bir rüyadayım ben.

Gözümü̈ defalarca kapatıp açarım,

Ordaysan şükreder, yoksan isyan ederim.

Sensizlik, bana bir zulümdür aslında,
Sen, şükür sebebim, bunu bil daima.

Varlığın, Allahtan bana bir armağan,

Yokluğun, bir sınavdır bana, her an.

Kavgalar edilir, küsüşülür bazen,

Uzatılmaz konu, belli ki hiç̧ bir zaman.
Sen benim yaşama sebebim,

Uyandığımda aklıma gelen.

Sen geliyorsun hep aklıma,
Yaşamadan önce, bir tek sen.

Her şey bir yana, sen bir yana,

Gülüşün, bir ömre bedel.

İyi ki sen, iyi ki biz,

Aşkı buldum sende, sevgilim.

Sevdayı öğrendim gözlerinde,

Sevda imiş sana olan sevgim.

Sevda yalnızca bir şeye duyulur,

O da sensin, sevgilim, bil bunu.

Sevgi değildir katiyen
Sevgi her şeye duyulur daima

Sensizlik nasıldır bilirim ben,

Sen yokken, sensizdim ben.

Bir daha istemem sensizliği,
Senin sevdan bana bir lütuf, canım.

Ne sen ne ben vazgeçemeyiz,
Bağlıyız birbirimize daima, her an.

Ne engel gelirse, aşar geçeriz,

Sonunda en mutlusuyuz biz, her zaman