Sevdan Büyüttü Beni Şiiri - Haydar Okur

Bozkır ortasında küçük bir noktayım
Seninle büyüyorum
Sensizliği unutuyorum, seninle
Daha doğanın ışıklarını görmeden
İçimdeki sen'le kavrulup kül olacağım
Belki de bir sabaha ulaşamadan...
Sensizlikte öleleceğim...

Duyuyormusun, dinle bak
Şimdi, senin için şarkı söylüyorum
Hayır hayır, şiir yazıyorum
Ufukları çerçeve yaptığım düşlerime..

Buzullaşmış bir gecenin sabahından
Pencerene mülteciyim
Üşüdüm, yorgunum
İçimde bir ürküntü,
Bedenimin bütün fayları titretiyor

Hissediyormusun...
Hep bir şeyler aradım, dahası aranıyorum
Biteviye bir şeylerin yokluğunu yaşadım, yaşıyorum
Korkunç bir karanlıkmış meğer sevdasızlık
Senin sevdikçe bunu daha çok anlıyorum

Senin yanında, seni unutursam
Bakma bana öyle, bu mutluluğum dandır
Gözlerimde burukça bir duman tüterse eğer
Bu seni özleyişim dendir...
Oysa, her yanım sen' dolu
Nabzımda vuran sen,
Damarlarımda dolaşan sen...

Anımsıyormusun
Bir düş sokağında ve aynı kaldırımda
Sen önde, ben arkada yürüyorduk, birbirimizden habersiz
Sözcükler dökülüyordu ardınca, ürkekçe ve çekingen
Ben topluyordum dökülen sözcüleri bir bir
Doluyordun sözcük sözcük yüreğime...
Ve o günden bu yana ben,
Ben hep seni topluyorum damla damla...

Bozkır ortasında küçük bir noktayım
Seninle büyüyorum, sensizliği seninle unutuyorum
İçim içime sığmaz oluyor, çılgınlık yada çıldırmak diyorum
Ve durdurak bilmezliğin doruğunda
Onca başkaldırımı, deli fişek tay yaparak
Coşkun ırmaklar gibi sana akıyorum,
Sana geliyorum sevdanla büyüyerek...

KÖMEN