Sevda Yolun Yolcularıyız

Gözlerimiz bahar ararken, ömrümüz gück, önümüz zemheri
Bir yanımızıda boğucu dumanlar cirit atıyor
Bir yanımızı puslu
Kurtlar, çakallar habire uluyorlar
Burası umut tüten
Bizim dağlar
Dost dağlar
Namussuzlar duysunlar
Ufukta kanat çırpan
Kartallara gibiyiz
Dört iklim, kış olmuş bize
Biz
Gün görmediysekde
Bizden geçti sanılmasın, yaşam ve özgürlük kavgası

Bu halk kalmaz naçar, bu halk doğuştan sevdalı
Çünkü keskin hançer, narin çiçek gibiyiz
İşçiyiz
Köylüyüz
Emekçiyiz
Yüreğimiz öfke içinde, hasret içinde
Acılı günlerimizde toplanıp
Şivan kuraran
Bacımız, kızımı, annemiz ve eşimiz
Tilîlî çekmeyi
Özgürlük yürüyüşünde
Bizle omuz omuza olmayıde bilirler
Biz haklı
Biz güçlüyüz
Çeliğe su verip demir dövüer
Bizim ellerimiz
Ellerimiz
Bir gün sevdanın
Bir gün güllerin
Bir gün narin kelebeklerin
Ve özlenen özgürlük
Resmini çizmeyide biliyor
Gün gelecek
Devlere karşı
Zafer bizim zafer bizim olacak
Karanlığı yendiğimiz
Zamanı zaptı ettiğimiz
O gün
Biz
Bu ellerle
Şan ve şerefle
Tarihi gerçekliklerle baştanbaşa yeniden yazacağız

O gün güzel Anadolu'nun her bir kentinde, her köyünde
Pişman edeceğimiz
Tüm
Hırsızlardan
Vurgunculardan
Ağadan, patrondan
İşçinin
Nökerin
Yetimin
Garibin
Hakkını alacağız elbet
Yanlış anlaşılmasın bu isyan, vatan sevgisidir, bizde

Dağlardan esen, kanatlanıp gelen rüzgâr
Dumanları darmadağın edecek
Bir gün

Biz, mazlumların gücü
Berekettir
Toprağa düşen tohum gibi
Alın terimiz yaşam
Omuz omuza özgürlüğe, mutluluğa Yoruyoruz
Öfke içinde hasret içinde
Acıyı türküye dönüştürürdük
Her gün "güzellik dururken, kötülük niye? Deyip şakırdıyor, dillerimiz

Mehmet Çobanlğlu
04.06.2025