Sevda Yemini... Şiiri - Döndü Dülger

Biz birbirimize hasret tüterek,
Sevdamızı yanarak ömrümüze katmadık mı?
Biz bize ait bir an geçirmeden,
Yıllarımızı her iç çekişte tutuşturmadık mı?
Biz birbirimizden uzakta yaşlanarak,
Tek yüreğin, ikiye ayrılmış parçasıyla, hüzne gark olmadık mı?
Gel bunca bekleyişin sonunda söz verelim birbirimize.
Gel her gün batımında ismimizi kazıyalım gökyüzüne.
Gel bir yıldız tutalım, adını gurbetim koyalım,
Buluşamayan ellerimizin inadına,
Orda kavuşmuşcasına muradımızı yaşayalım.
Aynı anda aynı dileklerle gözlerimiz buluşsun semada.
Ay ışığı şahidimiz olsun ölümsüz aşkımıza.
Gel kar kış demeden,
Hastalık dert dinlemeden,
Bizim hikâyemiz canlansın sırdan mana alemine kadar.
Gel yarım kalan aşkımızı,
Yıldızlarla gökyüzüne yazalım.
Gel seninle aşkımızın fecrini,
Her gün batımında arşa asalım...
Döndü Dülger