Sevda Ve Ölüm Şiiri - Cemal Dursun

SEVDA VE ÖLÜM
Bana koşan tüyde bile bir şekil
Değil ki aşkın büyüsünde bir tılsım bu
Ama hala kahramanlar kadar asil
Yalnızlığımız;
Dokunulmaz
Ama farkında değiliz;
Tüm gururumuza rağmen
Bir gün
Ölümün önünde eğiliriz.

Ben bir güzel sevdim;
Buğday tenli
Çam yeşili gözleriyle
İnsanı belaya çekerdi,
Ama
Bilmem ki
Ölüm mü
Yoksa
Gülüm mü
Beni ilk ezerdi bu karanlığımda

Acep ölsem kalır mıyım bu sıcaklığımda?