Sevda Kadını Şiiri - Hilmi Yeter

Sen benim geçerken uğradığım değil son durağım ol. Bak bakalım ben başka gemiye bilet alıyor muyum?
Sen benim yalnızlığıma merhem değil canımın bir parçası ol. Bak bakalım ben başka eczaneye giriyor muyum?
Sen benim bugünüm değil iki cihanda ömrüm ol. Bak bakalım ben başka rüyalara hevesleniyor muyum?
Ben mi, ben mi ne olayım? Ben senin için bir şey olamam hem de hiçbir şey olamam. Ya hu benim kendime hayrım yok. Sana ne verebilirim? Senin için ne olabilirim?
Ama sen öyle misin hiç? Seversin sevilirsin şöyle yürüyünce bir güzel süzülürsün. Rüzgâr azıcık sert esse üzülürsün. Duyguların var evvelâ. Sevdaların, hulyaların...
O anlamlı anlamlı aşk dolu bakışların.
Ben öyle miyim ki hiç? Sabah olur kalkarım, işe gider gelirim. Ne bir kafede oturur kahve içerim ne bir tatil bilirim. Maaşım yatar cebimde para kalmaz. Borçlar birbirini kovalar sonu olmaz.
Duygulanmaya vakit bulamam.
Ama sen öyle misin ki hiç? O hınzır hınzır gülüşün yok mu o pembe bakışların? Aklımı alır elim ayağıma dolanır kalp atışım hızlanır yerimde duramam.
Al al olmuş yanakların beni benden alır başka fotoğrafa bakamam. Benim en güzel manzaram sen ol. Bak bakalım ben başka resim yapıyor muyum?
En mühimi de ne biliyor musun? Sen , sen sevda kadını benim en güzel şiirim ol. Bak bakalım ben bir kelâm daha ediyor muyum?