Yağmurdan yoksun kalıp, Güneşten mahrum olan,
Gönül bahçelerinde hazan başlar giderek.
Kalmaz hasret çölünde eriyip her gün solan,
Ne bir dal, ne bir çiçek, ne güzellik, ne bir renk.
Özlem şimşeklerinin ateşinden kurtulup,
Her mevsim açmak ister, yaşam kokan o güller.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta