Sevgi adlı bir gemi geçti bu diyardan
Yelkenlerini açmış uzaklaşıyordu benim bulunduğum diyardan
Biletimi kesmiştim gitmek için geminin ardından
Bir hançer saplanmıştı yüreğime ne olduğunu bile anlayamadan
Her gün ne gemiler geçiyor uzak limanlarda
Ben çekmeye razıydım ne yazılmışsa anlıma
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta