Sevda Düşer mi Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

Sevda düşer mi bir ağacın gölgesinde
Uzanmış düşünürken hayatı
Ne dallar kımıldadı
Ne de yüreğin kaçtı rahatı
Kara ufuklarından gözlerimiz
Okyanus maviliklerine kaydı
Beklediğimiz sevgili saçlarını sulara vermiş oradaydı

Teninde buğdayların başakları rüzgarları çağıran
Gönlümün küçük kızı
Sen misin gemilerin yıldızı
Niye çiçekler taşıyorsun ellerinde
Beklediğin nedir dalgaların orta yerinde
Göklere çıkmadan öylesine
Şaşkın ve sorularla
Bırak gemilerin kaybolduğu yerde kalsın
Sırılsıklam saçlarından yayılan papatya kokuları
Yalnız kalmanın korkuları değil
Beni sorgusuz zaptiyeler tevkif ettiler
Bilinmez binaların bir yerlerinde terkettiler
Beklenen şarkıların ilk nağmelerindesin
Sanki parmak uçlarına basarak girdin
Kaybolmuş taş duvarlara
Beni buldun
Da çıkardın bir öykünün ortasından

Tamamlar mısın
Kalan satırlarımı