Gözlerim; yara
gözlerin; tuz
bakma öyle sevgili
Veysel gibi.
Filtresiz sigara da bireysel soykırımdan sayılsın!
Tüm dertleri çocukların ulaşamayacağı yerlere koymalı,
büyüyemiyorsak eğer.
Ben bir yalan uydurdum sen ne anladın?
Aldırış etmeseydik ağrılarımıza
Ölmek reşittir, yaş sorulmaz!
insan yaşamayı tercih etti
korkutucu olan mutluluktu belli ki.
Zaman, en çok papatya soykırımından yargılanmalı!
Kısık sesli düşler çiziyorsun ellerime
cinsiyetini kaybetmiş bir renk utangaçlığı doğurur gibi.
Unuturum sanma.
doğa ananın huzurundan kovulmuş mevsim gibi kaplıyor havayı
bıraktığın sızı.
içine kapanık yollardan geliyorum
ayaklarım büyük vücuduma
kısa yürüyüp
uzun nefes alan
kaybetmiş bir hiç
içten söylenmiş ama biraz eksik sevilmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!