ARAYIŞ
Nefes almakla vermek arasındaki
Tuhaf çelişki
Canı tende tutmakta.
Nedir bunun arasındaki
ARYA’YA VEDA
Bir mısra bir cümle belkide kitap olursun ruhumun kaleminde.
Gözlerinde yağmur, buğulu bugün, sanki gelincik tarlası
Dudakların bükülmüş kızılcık kırmızı.
BABAMA
Bir ömrün vedasıydı gidişin,
Gözlerimde ayrılığın sonsuz çaresizliği,
Duygularım her hâliyle yoğruldu bugün…
Hüznümün hazanında yaprak döker şu gönlüm,
Andan mıdır bu zulüm, yoksa zamandan mıdır?
Ruhumun her katresine, mühürlenmiş sözlerin
Gün batımı gözlerin, ateş sıcağı ellerin
Ve geceden sabaha susmuş şirin dillerin
Anladım sen gitmişsin herşey şimdi bir hayal
Mümkünlerim imkansız, keşkelerim ihtimal
Anadolu memleketim
Gözyaşım sevincim, kederim
Bazen sonsuz heyecan
Bazende Yaşayamadığım hayallerim
Bazen bir selamın yeter
Bazen yüreğime sığmaz hasretin
SEN
Yağmur, pırlantalarını bırakırken
Senin tüm renklerine
Toprak kokun sarıp sarmalıyor güneşi,
Sönen köz olsada, gülüşün büyütür ateşi
TÜRKİYEM
Dağına ovasına hayran olduğum
Toprağına suyuna kurban olduğum
Bastığım her karışta bin şehit canı titrer
Yurdum toğrağında ne mukaddes secdeler
TÜRKİYEM
Bağrından akan sular
Dağlar taşlar ovalar
Her mevsim sonsuz bahar
Kimine yurt olur kimine yuva
Bu mukaddes topraklar
Haziran yağmurlarına karışmış,
iğde çiçeklerim hanımellerim
Ve kalbinde ellerim, ve yüreğinde sevgim
Gecelerden yıldız topluyorum,
Günden güneş kırpıyorum
Bahar dali tazeliğinde, bir düşe uyanıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!