Sev eriği,buğday kepeği Şiiri - Zeynep B ...

şimdi kaç türlü gitsem,
ben kendimi biliyorum
bin türlü sana dönerim yeniden,
bırak kanatlarım yorulsun
bırak ne olursun
balıklarda aç,balıklarında karnı doymalı,
denize kısmet olmalıyım bırak beni lütfen.
ey bendeki küstüm çiçeği,
sev eriği,buğday kepeği,
şimdi kaç türlü gitsem
bu sondu artık gelmem.
bitmek diye bir şey varmış
inandım,gördüm şahit oldum.
bitmek diye bir zor varmış.
inandım,gördüm şahit oldum,
bu içimdeki ağrıda neyin hangi türlüsü.
ilkin ben mi teşrif ettim ağrına.
işte buda bendeki talihin cilvesi
şikayet değil yanlış anlama beni.
ben ondan (cc) güzellik dışında bir şey görmedim.
bu güzellik biraz iç ağırtısı.
olsun ama değer o(cc) verdi diye değer.
sen varsın (cc) diye her bir atomunda değer.
cilve dediğim de,geçmez se de geçmesin,
geçmesini isteyen yok.
alışırız biz bize
etle tırnak oluruz.
öyle gideriz ona
ağrının tortusunda gözümüz yok!
yoksun madde denilen el karşısında.
olsan da geçti geçtin artık eleğin öbür tarafına.
adını sorsan,adını sor bana.
hatırlamak için ağrıya baş vuracak kadar geçtin işte,
geçtin işte eleğin öte tarafına.
filitre nede güzel icat hazreti ALLAH'ım.
yarattığın içinde teşekkür ederim,
doğarken kendime bir tane almıştım.
zaten sen yarattığını ne boş yere yaratırsın,
nede hiç yere..
vardır bir noktanın bile yeri kaderde.
o yüzden,bu yüzden, şu yüzden.
işte sev eriği,buğday kepeği senin yüzün yüzünden.
bir nokta nın şiddetinde çifte kavruldum.
sonra şükrümü artırdım.
yüzümü yıkadım secdeme eğildim.
Rabbim dedim Rabbim ben senden güzellik dışında bir şey görmedim.
gözüme rüzgar çaldım.
başıma üç dört yerinden fezalar takdım.
süslendim aşkla boyandım
ağladım ağladım sustum.
zikrimin peşinde kayboldum.
gelme artık yok oldun.
unutmadım ama,
adını sildim.
adı anılmayacak yerim desin.